αποτρόπαιος • (apotrópaios) m (feminine αποτρόπαιη, neuter αποτρόπαιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποτρόπαιος (apotrópaios) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιοι (apotrópaioi) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) | |
genitive | αποτρόπαιου (apotrópaiou) | αποτρόπαιης (apotrópaiis) | αποτρόπαιου (apotrópaiou) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | |
accusative | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιους (apotrópaious) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) | |
vocative | αποτρόπαιε (apotrópaie) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιοι (apotrópaioi) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποτρόπαιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποτρόπαιος, etc.)