αποφασισμένος • (apofasisménos) m (feminine αποφασισμένη, neuter αποφασισμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποφασισμένος (apofasisménos) | αποφασισμένη (apofasisméni) | αποφασισμένο (apofasisméno) | αποφασισμένοι (apofasisménoi) | αποφασισμένες (apofasisménes) | αποφασισμένα (apofasisména) | |
| genitive | αποφασισμένου (apofasisménou) | αποφασισμένης (apofasisménis) | αποφασισμένου (apofasisménou) | αποφασισμένων (apofasisménon) | αποφασισμένων (apofasisménon) | αποφασισμένων (apofasisménon) | |
| accusative | αποφασισμένο (apofasisméno) | αποφασισμένη (apofasisméni) | αποφασισμένο (apofasisméno) | αποφασισμένους (apofasisménous) | αποφασισμένες (apofasisménes) | αποφασισμένα (apofasisména) | |
| vocative | αποφασισμένε (apofasisméne) | αποφασισμένη (apofasisméni) | αποφασισμένο (apofasisméno) | αποφασισμένοι (apofasisménoi) | αποφασισμένες (apofasisménes) | αποφασισμένα (apofasisména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποφασισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποφασισμένος, etc.)