αποφευκτός • (apofefktós) m (feminine αποφευκτή, neuter αποφευκτό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποφευκτος (apofefktos) | αποφευκτη (apofefkti) | αποφευκτο (apofefkto) | αποφευκτοι (apofefktoi) | αποφευκτες (apofefktes) | αποφευκτα (apofefkta) | |
genitive | αποφευκτου (apofefktou) | αποφευκτης (apofefktis) | αποφευκτου (apofefktou) | αποφευκτων (apofefkton) | αποφευκτων (apofefkton) | αποφευκτων (apofefkton) | |
accusative | αποφευκτο (apofefkto) | αποφευκτη (apofefkti) | αποφευκτο (apofefkto) | αποφευκτους (apofefktous) | αποφευκτες (apofefktes) | αποφευκτα (apofefkta) | |
vocative | αποφευκτε (apofefkte) | αποφευκτη (apofefkti) | αποφευκτο (apofefkto) | αποφευκτοι (apofefktoi) | αποφευκτες (apofefktes) | αποφευκτα (apofefkta) |