απρομελέτητος • (apromelétitos) m (feminine απρομελέτητη, neuter απρομελέτητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απρομελέτητος (apromelétitos) | απρομελέτητη (apromelétiti) | απρομελέτητο (apromelétito) | απρομελέτητοι (apromelétitoi) | απρομελέτητες (apromelétites) | απρομελέτητα (apromelétita) | |
| genitive | απρομελέτητου (apromelétitou) | απρομελέτητης (apromelétitis) | απρομελέτητου (apromelétitou) | απρομελέτητων (apromelétiton) | απρομελέτητων (apromelétiton) | απρομελέτητων (apromelétiton) | |
| accusative | απρομελέτητο (apromelétito) | απρομελέτητη (apromelétiti) | απρομελέτητο (apromelétito) | απρομελέτητους (apromelétitous) | απρομελέτητες (apromelétites) | απρομελέτητα (apromelétita) | |
| vocative | απρομελέτητε (apromelétite) | απρομελέτητη (apromelétiti) | απρομελέτητο (apromelétito) | απρομελέτητοι (apromelétitoi) | απρομελέτητες (apromelétites) | απρομελέτητα (apromelétita) | |