απροσδόκητος • (aprosdókitos) m (feminine απροσδόκητη, neuter απροσδόκητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απροσδόκητος (aprosdókitos) | απροσδόκητη (aprosdókiti) | απροσδόκητο (aprosdókito) | απροσδόκητοι (aprosdókitoi) | απροσδόκητες (aprosdókites) | απροσδόκητα (aprosdókita) | |
genitive | απροσδόκητου (aprosdókitou) | απροσδόκητης (aprosdókitis) | απροσδόκητου (aprosdókitou) | απροσδόκητων (aprosdókiton) | απροσδόκητων (aprosdókiton) | απροσδόκητων (aprosdókiton) | |
accusative | απροσδόκητο (aprosdókito) | απροσδόκητη (aprosdókiti) | απροσδόκητο (aprosdókito) | απροσδόκητους (aprosdókitous) | απροσδόκητες (aprosdókites) | απροσδόκητα (aprosdókita) | |
vocative | απροσδόκητε (aprosdókite) | απροσδόκητη (aprosdókiti) | απροσδόκητο (aprosdókito) | απροσδόκητοι (aprosdókitoi) | απροσδόκητες (aprosdókites) | απροσδόκητα (aprosdókita) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απροσδόκητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απροσδόκητος, etc.)