Learnedly from the απωθη- stem of απωθώ (apothó) + -τικός (-tikós), a calque of French répulsif.[1]
απωθητικός • (apothitikós) m (feminine απωθητική, neuter απωθητικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απωθητικός (apothitikós) | απωθητική (apothitikí) | απωθητικό (apothitikó) | απωθητικοί (apothitikoí) | απωθητικές (apothitikés) | απωθητικά (apothitiká) | |
| genitive | απωθητικού (apothitikoú) | απωθητικής (apothitikís) | απωθητικού (apothitikoú) | απωθητικών (apothitikón) | απωθητικών (apothitikón) | απωθητικών (apothitikón) | |
| accusative | απωθητικό (apothitikó) | απωθητική (apothitikí) | απωθητικό (apothitikó) | απωθητικούς (apothitikoús) | απωθητικές (apothitikés) | απωθητικά (apothitiká) | |
| vocative | απωθητικέ (apothitiké) | απωθητική (apothitikí) | απωθητικό (apothitikó) | απωθητικοί (apothitikoí) | απωθητικές (apothitikés) | απωθητικά (apothitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απωθητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απωθητικός, etc.)