αργομίλητος • (argomílitos) m (feminine αργομίλητη, neuter αργομίλητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αργομίλητος (argomílitos) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητοι (argomílitoi) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) | |
genitive | αργομίλητου (argomílitou) | αργομίλητης (argomílitis) | αργομίλητου (argomílitou) | αργομίλητων (argomíliton) | αργομίλητων (argomíliton) | αργομίλητων (argomíliton) | |
accusative | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητους (argomílitous) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) | |
vocative | αργομίλητε (argomílite) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητοι (argomílitoi) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) |