ασκεπής • (askepís) m (feminine ασκεπής, neuter ασκεπές)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασκεπής (askepís) | ασκεπής (askepís) | ασκεπές (askepés) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπή (askepí) | |
genitive | ασκεπούς (askepoús) ασκεπή (askepí) |
ασκεπούς (askepoús) | ασκεπούς (askepoús) | ασκεπών (askepón) | ασκεπών (askepón) | ασκεπών (askepón) | |
accusative | ασκεπή (askepí) | ασκεπή (askepí) | ασκεπές (askepés) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπή (askepí) | |
vocative | ασκεπή (askepí) ασκεπής (askepís) |
ασκεπής (askepís) | ασκεπές (askepés) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπείς (askepeís) | ασκεπή (askepí) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασκεπής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασκεπής, etc.)