αστειεύομαι • (asteiévomai) deponent (past αστειεύτηκα)
Passive voice ➤ | ||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
1 sg | αστειεύομαι | αστειευτώ, αστειευθώ |
2 sg | αστειεύεσαι | αστειευτείς, αστειευθείς |
3 sg | αστειεύεται | αστειευτεί, αστειευθεί |
1 pl | αστειευόμαστε | αστειευτούμε, αστειευθούμε |
2 pl | αστειεύεστε, αστειευόσαστε | αστειευτείτε, αστειευθείτε |
3 pl | αστειεύονται | αστειευτούν(ε), αστειευθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
1 sg | αστειευόμουν(α) | αστειεύτηκα, αστειεύθηκα |
2 sg | αστειευόσουν(α) | αστειεύτηκες, αστειεύθηκες |
3 sg | αστειευόταν(ε) | αστειεύτηκε, αστειεύθηκε |
1 pl | αστειευόμασταν, (‑όμαστε) | αστειευτήκαμε, αστειευθήκαμε |
2 pl | αστειευόσασταν, (‑όσαστε) | αστειευτήκατε, αστειευθήκατε |
3 pl | αστειεύονταν, (αστειευόντουσαν) | αστειεύτηκαν, αστειευτήκαν(ε), αστειεύθηκαν, αστειευθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
1 sg | θα αστειεύομαι ➤ | θα αστειευτώ / αστειευθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αστειεύεσαι, … | θα αστειευτείς / αστειευθείς, … |
Perfect aspect ➤ | ||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αστειευτεί / αστειευθεί | |
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αστειευτεί / αστειευθεί | |
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αστειευτεί / αστειευθεί | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | — |
2 pl | αστειεύεστε | αστειευτείτε, αστειευθείτε |
Other forms | Passive voice | |
Present participle ➤ | — | |
Perfect participle ➤ | — | |
Nonfinite form ➤ | αστειευτεί, αστειευθεί | |
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |