ασυνόρευτος • (asynóreftos) m (feminine ασυνόρευτη, neuter ασυνόρευτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασυνόρευτος (asynóreftos) | ασυνόρευτη (asynórefti) | ασυνόρευτο (asynórefto) | ασυνόρευτοι (asynóreftoi) | ασυνόρευτες (asynóreftes) | ασυνόρευτα (asynórefta) | |
genitive | ασυνόρευτου (asynóreftou) | ασυνόρευτης (asynóreftis) | ασυνόρευτου (asynóreftou) | ασυνόρευτων (asynórefton) | ασυνόρευτων (asynórefton) | ασυνόρευτων (asynórefton) | |
accusative | ασυνόρευτο (asynórefto) | ασυνόρευτη (asynórefti) | ασυνόρευτο (asynórefto) | ασυνόρευτους (asynóreftous) | ασυνόρευτες (asynóreftes) | ασυνόρευτα (asynórefta) | |
vocative | ασυνόρευτε (asynórefte) | ασυνόρευτη (asynórefti) | ασυνόρευτο (asynórefto) | ασυνόρευτοι (asynóreftoi) | ασυνόρευτες (asynóreftes) | ασυνόρευτα (asynórefta) |