ασχημάτιστος • (aschimátistos) m (feminine ασχημάτιστη, neuter ασχημάτιστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασχημάτιστος (aschimátistos) | ασχημάτιστη (aschimátisti) | ασχημάτιστο (aschimátisto) | ασχημάτιστοι (aschimátistoi) | ασχημάτιστες (aschimátistes) | ασχημάτιστα (aschimátista) | |
| genitive | ασχημάτιστου (aschimátistou) | ασχημάτιστης (aschimátistis) | ασχημάτιστου (aschimátistou) | ασχημάτιστων (aschimátiston) | ασχημάτιστων (aschimátiston) | ασχημάτιστων (aschimátiston) | |
| accusative | ασχημάτιστο (aschimátisto) | ασχημάτιστη (aschimátisti) | ασχημάτιστο (aschimátisto) | ασχημάτιστους (aschimátistous) | ασχημάτιστες (aschimátistes) | ασχημάτιστα (aschimátista) | |
| vocative | ασχημάτιστε (aschimátiste) | ασχημάτιστη (aschimátisti) | ασχημάτιστο (aschimátisto) | ασχημάτιστοι (aschimátistoi) | ασχημάτιστες (aschimátistes) | ασχημάτιστα (aschimátista) | |