ατιμωτικός • (atimotikós) m (feminine ατιμωτική, neuter ατιμωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατιμωτικός (atimotikós) | ατιμωτική (atimotikí) | ατιμωτικό (atimotikó) | ατιμωτικοί (atimotikoí) | ατιμωτικές (atimotikés) | ατιμωτικά (atimotiká) | |
genitive | ατιμωτικού (atimotikoú) | ατιμωτικής (atimotikís) | ατιμωτικού (atimotikoú) | ατιμωτικών (atimotikón) | ατιμωτικών (atimotikón) | ατιμωτικών (atimotikón) | |
accusative | ατιμωτικό (atimotikó) | ατιμωτική (atimotikí) | ατιμωτικό (atimotikó) | ατιμωτικούς (atimotikoús) | ατιμωτικές (atimotikés) | ατιμωτικά (atimotiká) | |
vocative | ατιμωτικέ (atimotiké) | ατιμωτική (atimotikí) | ατιμωτικό (atimotikó) | ατιμωτικοί (atimotikoí) | ατιμωτικές (atimotikés) | ατιμωτικά (atimotiká) |