ατοίμαστος • (atoímastos) m (feminine ατοίμαστη, neuter ατοίμαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατοίμαστος (atoímastos) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστοι (atoímastoi) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) | |
genitive | ατοίμαστου (atoímastou) | ατοίμαστης (atoímastis) | ατοίμαστου (atoímastou) | ατοίμαστων (atoímaston) | ατοίμαστων (atoímaston) | ατοίμαστων (atoímaston) | |
accusative | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστους (atoímastous) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) | |
vocative | ατοίμαστε (atoímaste) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστοι (atoímastoi) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) |