ατοποθέτητος • (atopothétitos) m (feminine ατοποθέτητη, neuter ατοποθέτητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ατοποθέτητος (atopothétitos) | ατοποθέτητη (atopothétiti) | ατοποθέτητο (atopothétito) | ατοποθέτητοι (atopothétitoi) | ατοποθέτητες (atopothétites) | ατοποθέτητα (atopothétita) | |
| genitive | ατοποθέτητου (atopothétitou) | ατοποθέτητης (atopothétitis) | ατοποθέτητου (atopothétitou) | ατοποθέτητων (atopothétiton) | ατοποθέτητων (atopothétiton) | ατοποθέτητων (atopothétiton) | |
| accusative | ατοποθέτητο (atopothétito) | ατοποθέτητη (atopothétiti) | ατοποθέτητο (atopothétito) | ατοποθέτητους (atopothétitous) | ατοποθέτητες (atopothétites) | ατοποθέτητα (atopothétita) | |
| vocative | ατοποθέτητε (atopothétite) | ατοποθέτητη (atopothétiti) | ατοποθέτητο (atopothétito) | ατοποθέτητοι (atopothétitoi) | ατοποθέτητες (atopothétites) | ατοποθέτητα (atopothétita) | |