Inherited from Ancient Greek αὐθεντικός (authentikós).
αυθεντικός • (afthentikós) m (feminine αυθεντική, neuter αυθεντικό)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αυθεντικός • | αυθεντική • | αυθεντικό • | αυθεντικοί • | αυθεντικές • | αυθεντικά • |
| genitive | αυθεντικού • | αυθεντικής • | αυθεντικού • | αυθεντικών • | αυθεντικών • | αυθεντικών • |
| accusative | αυθεντικό • | αυθεντική • | αυθεντικό • | αυθεντικούς • | αυθεντικές • | αυθεντικά • |
| vocative | αυθεντικέ • | αυθεντική • | αυθεντικό • | αυθεντικοί • | αυθεντικές • | αυθεντικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αυθεντικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αυθεντικός, etc.) | |||||