αυθύπαρκτος • (afthýparktos) m (feminine αυθύπαρκτη, neuter αυθύπαρκτο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αυθύπαρκτος (afthýparktos) | αυθύπαρκτη (afthýparkti) | αυθύπαρκτο (afthýparkto) | αυθύπαρκτοι (afthýparktoi) | αυθύπαρκτες (afthýparktes) | αυθύπαρκτα (afthýparkta) | |
| genitive | αυθύπαρκτου (afthýparktou) | αυθύπαρκτης (afthýparktis) | αυθύπαρκτου (afthýparktou) | αυθύπαρκτων (afthýparkton) | αυθύπαρκτων (afthýparkton) | αυθύπαρκτων (afthýparkton) | |
| accusative | αυθύπαρκτο (afthýparkto) | αυθύπαρκτη (afthýparkti) | αυθύπαρκτο (afthýparkto) | αυθύπαρκτους (afthýparktous) | αυθύπαρκτες (afthýparktes) | αυθύπαρκτα (afthýparkta) | |
| vocative | αυθύπαρκτε (afthýparkte) | αυθύπαρκτη (afthýparkti) | αυθύπαρκτο (afthýparkto) | αυθύπαρκτοι (afthýparktoi) | αυθύπαρκτες (afthýparktes) | αυθύπαρκτα (afthýparkta) | |