From Byzantine Greek Βενετικός (Benetikós), from Latin veneticus (“Venetic, Venetian”), q.v. Equivalent to Βενετία (Venetía) + -ικός (-ikós).
βενετικός • (venetikós) m (feminine βενετική, neuter βενετικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | βενετικός (venetikós) | βενετική (venetikí) | βενετικό (venetikó) | βενετικοί (venetikoí) | βενετικές (venetikés) | βενετικά (venetiká) | |
genitive | βενετικού (venetikoú) | βενετικής (venetikís) | βενετικού (venetikoú) | βενετικών (venetikón) | βενετικών (venetikón) | βενετικών (venetikón) | |
accusative | βενετικό (venetikó) | βενετική (venetikí) | βενετικό (venetikó) | βενετικούς (venetikoús) | βενετικές (venetikés) | βενετικά (venetiká) | |
vocative | βενετικέ (venetiké) | βενετική (venetikí) | βενετικό (venetikó) | βενετικοί (venetikoí) | βενετικές (venetikés) | βενετικά (venetiká) |