Variant of Ἐνετικός (Enetikós) under influence from Latin veneticus.
Βενετῐκός • (Benetĭkós) m (feminine Βενετῐκή, neuter Βενετῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | Βενετῐκός Benetĭkós |
Βενετῐκή Benetĭkḗ |
Βενετῐκόν Benetĭkón |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκᾱ́ Benetĭkā́ |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκοί Benetĭkoí |
Βενετῐκαί Benetĭkaí |
Βενετῐκᾰ́ Benetĭkắ | |||||
Genitive | Βενετῐκοῦ Benetĭkoû |
Βενετῐκῆς Benetĭkês |
Βενετῐκοῦ Benetĭkoû |
Βενετῐκοῖν Benetĭkoîn |
Βενετῐκαῖν Benetĭkaîn |
Βενετῐκοῖν Benetĭkoîn |
Βενετῐκῶν Benetĭkôn |
Βενετῐκῶν Benetĭkôn |
Βενετῐκῶν Benetĭkôn | |||||
Dative | Βενετῐκῷ Benetĭkôi |
Βενετῐκῇ Benetĭkêi |
Βενετῐκῷ Benetĭkôi |
Βενετῐκοῖν Benetĭkoîn |
Βενετῐκαῖν Benetĭkaîn |
Βενετῐκοῖν Benetĭkoîn |
Βενετῐκοῖς Benetĭkoîs |
Βενετῐκαῖς Benetĭkaîs |
Βενετῐκοῖς Benetĭkoîs | |||||
Accusative | Βενετῐκόν Benetĭkón |
Βενετῐκήν Benetĭkḗn |
Βενετῐκόν Benetĭkón |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκᾱ́ Benetĭkā́ |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκούς Benetĭkoús |
Βενετῐκᾱ́ς Benetĭkā́s |
Βενετῐκᾰ́ Benetĭkắ | |||||
Vocative | Βενετῐκέ Benetĭké |
Βενετῐκή Benetĭkḗ |
Βενετῐκόν Benetĭkón |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκᾱ́ Benetĭkā́ |
Βενετῐκώ Benetĭkṓ |
Βενετῐκοί Benetĭkoí |
Βενετῐκαί Benetĭkaí |
Βενετῐκᾰ́ Benetĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
Βενετῐκῶς Benetĭkôs |
Βενετῐκώτερος Benetĭkṓteros |
Βενετῐκώτᾰτος Benetĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|