βοάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word βοάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word βοάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say βοάω in singular and plural. Everything you need to know about the word βοάω you have here. The definition of the word βοάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofβοάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From βοή (boḗ, “shout”) +‎ -άω (-áō). Cognate to Sanskrit गवते (gavate, “to sound, shout, proclaim”).

Pronunciation

 

Verb

βοάω • (boáō)

  1. to shout

Inflection

   Present: βοᾰ́ω, βοᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοᾰ́ω βοᾰ́εις βοᾰ́ει βοᾰ́ετον βοᾰ́ετον βοᾰ́ομεν βοᾰ́ετε βοᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive βοᾰ́ω βοᾰ́ῃς βοᾰ́ῃ βοᾰ́ητον βοᾰ́ητον βοᾰ́ωμεν βοᾰ́ητε βοᾰ́ωσῐ(ν)
optative βοᾰ́οιμῐ βοᾰ́οις βοᾰ́οι βοᾰ́οιτον βοᾰοίτην βοᾰ́οιμεν βοᾰ́οιτε βοᾰ́οιεν
imperative   βόᾰε βοᾰέτω βοᾰ́ετον βοᾰέτων   βοᾰ́ετε βοᾰόντων
middle/
passive 		indicative βοᾰ́ομαι βοᾰ́ῃ,
βοᾰ́ει 		βοᾰ́εται βοᾰ́εσθον βοᾰ́εσθον βοᾰόμεθᾰ βοᾰ́εσθε βοᾰ́ονται
subjunctive βοᾰ́ωμαι βοᾰ́ῃ βοᾰ́ηται βοᾰ́ησθον βοᾰ́ησθον βοᾰώμεθᾰ βοᾰ́ησθε βοᾰ́ωνται
optative βοᾰοίμην βοᾰ́οιο βοᾰ́οιτο βοᾰ́οισθον βοᾰοίσθην βοᾰοίμεθᾰ βοᾰ́οισθε βοᾰ́οιντο
imperative   βοᾰ́ου βοᾰέσθω βοᾰ́εσθον βοᾰέσθων   βοᾰ́εσθε βοᾰέσθων
active middle/passive
infinitive βοᾰ́ειν βοᾰ́εσθαι
participle m βοᾰ́ων βοᾰόμενος
f βοᾰ́ουσᾰ βοᾰομένη
n βοᾰ́ον βοᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: βοῶ, βοῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοῶ βοᾷς βοᾷ βοᾶτον βοᾶτον βοῶμεν βοᾶτε βοῶσῐ(ν)
subjunctive βοῶ βοᾷς βοᾷ βοᾶτον βοᾶτον βοῶμεν βοᾶτε βοῶσῐ(ν)
optative βοῴην,
βοῷμῐ 		βοῴης,
βοῷς 		βοῴη,
βοῷ 		βοῷτον,
βοῴητον 		βοῴτην,
βοῳήτην 		βοῷμεν,
βοῴημεν 		βοῷτε,
βοῴητε 		βοῷεν,
βοῴησᾰν
imperative   βόᾱ βοᾱ́τω βοᾶτον βοᾱ́των   βοᾶτε βοώντων
middle/
passive 		indicative βοῶμαι βοᾷ βοᾶται βοᾶσθον βοᾶσθον βοώμεθᾰ βοᾶσθε βοῶνται
subjunctive βοῶμαι βοᾷ βοᾶται βοᾶσθον βοᾶσθον βοώμεθᾰ βοᾶσθε βοῶνται
optative βοῴμην βοῷο βοῷτο βοῷσθον βοῴσθην βοῴμεθᾰ βοῷσθε βοῷντο
imperative   βοῶ βοᾱ́σθω βοᾶσθον βοᾱ́σθων   βοᾶσθε βοᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive βοᾶν βοᾶσθαι
participle m βοῶν βοώμενος
f βοῶσᾰ βοωμένη
n βοῶν βοώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβόᾰον, ἐβοᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβόᾰον ἐβόᾰες ἐβόᾰε(ν) ἐβοᾰ́ετον ἐβοᾰέτην ἐβοᾰ́ομεν ἐβοᾰ́ετε ἐβόᾰον
middle/
passive 		indicative ἐβοᾰόμην ἐβοᾰ́ου ἐβοᾰ́ετο ἐβοᾰ́εσθον ἐβοᾰέσθην ἐβοᾰόμεθᾰ ἐβοᾰ́εσθε ἐβοᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβόων, ἐβοώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβόων ἐβόᾱς ἐβόᾱ ἐβοᾶτον ἐβοᾱ́την ἐβοῶμεν ἐβοᾶτε ἐβόων
middle/
passive 		indicative ἐβοώμην ἐβοῶ ἐβοᾶτο ἐβοᾶσθον ἐβοᾱ́σθην ἐβοώμεθᾰ ἐβοᾶσθε ἐβοῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βοήσω, βοήσομαι, βοηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοήσω βοήσεις βοήσει βοήσετον βοήσετον βοήσομεν βοήσετε βοήσουσῐ(ν)
optative βοήσοιμῐ βοήσοις βοήσοι βοήσοιτον βοησοίτην βοήσοιμεν βοήσοιτε βοήσοιεν
middle indicative βοήσομαι βοήσῃ,
βοήσει 		βοήσεται βοήσεσθον βοήσεσθον βοησόμεθᾰ βοήσεσθε βοήσονται
optative βοησοίμην βοήσοιο βοήσοιτο βοήσοισθον βοησοίσθην βοησοίμεθᾰ βοήσοισθε βοήσοιντο
passive indicative βοηθήσομαι βοηθήσῃ βοηθήσεται βοηθήσεσθον βοηθήσεσθον βοηθησόμεθᾰ βοηθήσεσθε βοηθήσονται
optative βοηθησοίμην βοηθήσοιο βοηθήσοιτο βοηθήσοισθον βοηθησοίσθην βοηθησοίμεθᾰ βοηθήσοισθε βοηθήσοιντο
active middle passive
infinitive βοήσειν βοήσεσθαι βοηθήσεσθαι
participle m βοήσων βοησόμενος βοηθησόμενος
f βοήσουσᾰ βοησομένη βοηθησομένη
n βοῆσον βοησόμενον βοηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβόησᾰ, ἐβοησᾰ́μην, ἐβοήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβόησᾰ ἐβόησᾰς ἐβόησε(ν) ἐβοήσᾰτον ἐβοησᾰ́την ἐβοήσᾰμεν ἐβοήσᾰτε ἐβόησᾰν
subjunctive βοήσω βοήσῃς βοήσῃ βοήσητον βοήσητον βοήσωμεν βοήσητε βοήσωσῐ(ν)
optative βοήσαιμῐ βοήσειᾰς,
βοήσαις 		βοήσειε(ν),
βοήσαι 		βοήσαιτον βοησαίτην βοήσαιμεν βοήσαιτε βοήσειᾰν,
βοήσαιεν
imperative   βόησον βοησᾰ́τω βοήσᾰτον βοησᾰ́των   βοήσᾰτε βοησᾰ́ντων
middle indicative ἐβοησᾰ́μην ἐβοήσω ἐβοήσᾰτο ἐβοήσᾰσθον ἐβοησᾰ́σθην ἐβοησᾰ́μεθᾰ ἐβοήσᾰσθε ἐβοήσᾰντο
subjunctive βοήσωμαι βοήσῃ βοήσηται βοήσησθον βοήσησθον βοησώμεθᾰ βοήσησθε βοήσωνται
optative βοησαίμην βοήσαιο βοήσαιτο βοήσαισθον βοησαίσθην βοησαίμεθᾰ βοήσαισθε βοήσαιντο
imperative   βόησαι βοησᾰ́σθω βοήσᾰσθον βοησᾰ́σθων   βοήσᾰσθε βοησᾰ́σθων
passive indicative ἐβοήθην ἐβοήθης ἐβοήθη ἐβοήθητον ἐβοηθήτην ἐβοήθημεν ἐβοήθητε ἐβοήθησᾰν
subjunctive βοηθῶ βοηθῇς βοηθῇ βοηθῆτον βοηθῆτον βοηθῶμεν βοηθῆτε βοηθῶσῐ(ν)
optative βοηθείην βοηθείης βοηθείη βοηθεῖτον,
βοηθείητον 		βοηθείτην,
βοηθειήτην 		βοηθεῖμεν,
βοηθείημεν 		βοηθεῖτε,
βοηθείητε 		βοηθεῖεν,
βοηθείησᾰν
imperative   βοηθήτι βοηθήτω βοήθητον βοηθήτων   βοήθητε βοηθέντων
active middle passive
infinitive βοῆσαι βοήσᾰσθαι βοηθῆναι
participle m βοήσᾱς βοησᾰ́μενος βοηθείς
f βοήσᾱσᾰ βοησᾰμένη βοηθεῖσᾰ
n βοῆσᾰν βοησᾰ́μενον βοηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βεβόηκᾰ, βεβόημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βεβόηκᾰ βεβόηκᾰς βεβόηκε(ν) βεβοήκᾰτον βεβοήκᾰτον βεβοήκᾰμεν βεβοήκᾰτε βεβοήκᾱσῐ(ν)
subjunctive βεβοήκω βεβοήκῃς βεβοήκῃ βεβοήκητον βεβοήκητον βεβοήκωμεν βεβοήκητε βεβοήκωσῐ(ν)
optative βεβοήκοιμῐ,
βεβοηκοίην 		βεβοήκοις,
βεβοηκοίης 		βεβοήκοι,
βεβοηκοίη 		βεβοήκοιτον βεβοηκοίτην βεβοήκοιμεν βεβοήκοιτε βεβοήκοιεν
imperative   βεβόηκε βεβοηκέτω βεβοήκετον βεβοηκέτων   βεβοήκετε βεβοηκόντων
middle/
passive 		indicative βεβόημαι βεβόησαι βεβόηται βεβόησθον βεβόησθον βεβοήμεθᾰ βεβόησθε βεβόηνται
subjunctive βεβοημένος ὦ βεβοημένος ᾖς βεβοημένος ᾖ βεβοημένω ἦτον βεβοημένω ἦτον βεβοημένοι ὦμεν βεβοημένοι ἦτε βεβοημένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβοημένος εἴην βεβοημένος εἴης βεβοημένος εἴη βεβοημένω εἴητον/εἶτον βεβοημένω εἰήτην/εἴτην βεβοημένοι εἴημεν/εἶμεν βεβοημένοι εἴητε/εἶτε βεβοημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   βεβόησο βεβοήσθω βεβόησθον βεβοήσθων   βεβόησθε βεβοήσθων
active middle/passive
infinitive βεβοηκέναι βεβοῆσθαι
participle m βεβοηκώς βεβοημένος
f βεβοηκυῖᾰ βεβοημένη
n βεβοηκός βεβοημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβοήκειν, ἐβεβοήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβεβοήκειν,
ἐβεβοήκη 		ἐβεβοήκεις,
ἐβεβοήκης 		ἐβεβοήκει(ν) ἐβεβοήκετον ἐβεβοηκέτην ἐβεβοήκεμεν ἐβεβοήκετε ἐβεβοήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐβεβοήμην ἐβεβόησο ἐβεβόητο ἐβεβόησθον ἐβεβοήσθην ἐβεβοήμεθᾰ ἐβεβόησθε ἐβεβόηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

The future middle βοήσομαι is often used in place of the active βοήσω.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia