From βορβορύζω (borborúzō, “to rumble”) + -μός (-mós), an imitative reduplicated formation, see also βόρβορος (bórboros, “filth”).
βορβορυγμός • (borborugmós) m (genitive βορβορυγμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ βορβορυγμός ho borborugmós |
τὼ βορβορυγμώ tṑ borborugmṓ |
οἱ βορβορυγμοί hoi borborugmoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βορβορυγμοῦ toû borborugmoû |
τοῖν βορβορυγμοῖν toîn borborugmoîn |
τῶν βορβορυγμῶν tôn borborugmôn | ||||||||||
| Dative | τῷ βορβορυγμῷ tôi borborugmôi |
τοῖν βορβορυγμοῖν toîn borborugmoîn |
τοῖς βορβορυγμοῖς toîs borborugmoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν βορβορυγμόν tòn borborugmón |
τὼ βορβορυγμώ tṑ borborugmṓ |
τοὺς βορβορυγμούς toùs borborugmoús | ||||||||||
| Vocative | βορβορυγμέ borborugmé |
βορβορυγμώ borborugmṓ |
βορβορυγμοί borborugmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||