βοϊδινός • (voïdinós) m (feminine βοϊδινή, neuter βοϊδινό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | βοϊδινός (voïdinós) | βοϊδινή (voïdiní) | βοϊδινό (voïdinó) | βοϊδινοί (voïdinoí) | βοϊδινές (voïdinés) | βοϊδινά (voïdiná) | |
genitive | βοϊδινού (voïdinoú) | βοϊδινής (voïdinís) | βοϊδινού (voïdinoú) | βοϊδινών (voïdinón) | βοϊδινών (voïdinón) | βοϊδινών (voïdinón) | |
accusative | βοϊδινό (voïdinó) | βοϊδινή (voïdiní) | βοϊδινό (voïdinó) | βοϊδινούς (voïdinoús) | βοϊδινές (voïdinés) | βοϊδινά (voïdiná) | |
vocative | βοϊδινέ (voïdiné) | βοϊδινή (voïdiní) | βοϊδινό (voïdinó) | βοϊδινοί (voïdinoí) | βοϊδινές (voïdinés) | βοϊδινά (voïdiná) |