From γεννάω (gennáō, “to generate”) + -μᾰ (-ma, nominal suffix).
γέννημᾰ • (génnēma) n (genitive γέννημᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ γέννημᾰ tò génnēma |
τὼ γεννήμᾰτε tṑ gennḗmate |
τᾰ̀ γεννήμᾰτᾰ tà gennḗmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ γεννήμᾰτος toû gennḗmatos |
τοῖν γεννημᾰ́τοιν toîn gennēmátoin |
τῶν γεννημᾰ́των tôn gennēmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ γεννήμᾰτῐ tôi gennḗmati |
τοῖν γεννημᾰ́τοιν toîn gennēmátoin |
τοῖς γεννήμᾰσῐ / γεννήμᾰσῐν toîs gennḗmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ γέννημᾰ tò génnēma |
τὼ γεννήμᾰτε tṑ gennḗmate |
τᾰ̀ γεννήμᾰτᾰ tà gennḗmata | ||||||||||
Vocative | γέννημᾰ génnēma |
γεννήμᾰτε gennḗmate |
γεννήμᾰτᾰ gennḗmata | ||||||||||
Notes: |
|