From an unattested Byzantine Greek *γαλεανός (*galeanós), from Koine Greek καλλεανός (kalleanós), a derivative of κάλαϊς (kálaïs, “turquoise-like stone”), probably from Ancient Greek καλάϊνος (kaláïnos, “blue-green, bluish (esp. of stones, earthenware, etc.)”). Doublet of γαλάζιος (galázios).[1]
γαλανός • (galanós) m (feminine γαλανή, neuter γαλανό)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | γαλανός • | γαλανή • | γαλανό • | γαλανοί • | γαλανές • | γαλανά • |
genitive | γαλανού • | γαλανής • | γαλανού • | γαλανών • | γαλανών • | γαλανών • |
accusative | γαλανό • | γαλανή • | γαλανό • | γαλανούς • | γαλανές • | γαλανά • |
vocative | γαλανέ • | γαλανή • | γαλανό • | γαλανοί • | γαλανές • | γαλανά • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γαλανός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γαλανός, etc.) |