γεννᾱ́τωρ • (gennā́tōr) m (genitive γεννᾱ́τορος); third declension (Doric, Aeolic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ γεννᾱ́τωρ ho gennā́tōr |
τὼ γεννᾱ́τορε tṑ gennā́tore |
τοὶ γεννᾱ́τορες toì gennā́tores | ||||||||||
Genitive | τοῦ γεννᾱ́τορος toû gennā́toros |
τοῖν γεννᾱτόροιν toîn gennātóroin |
τῶν γεννᾱτόρων tôn gennātórōn | ||||||||||
Dative | τῷ γεννᾱ́τορῐ tôi gennā́tori |
τοῖν γεννᾱτόροιν toîn gennātóroin |
τοῖς γεννᾱτόρεσσῐ / γεννᾱτόρεσσῐν toîs gennātóressi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν γεννᾱ́τορᾰ tòn gennā́tora |
τὼ γεννᾱ́τορε tṑ gennā́tore |
τοὺς γεννᾱ́τορᾰς toùs gennā́toras | ||||||||||
Vocative | γεννᾶτορ gennâtor |
γεννᾱ́τορε gennā́tore |
γεννᾱ́τορες gennā́tores | ||||||||||
Notes: |
|