γεννηθῆναι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word γεννηθῆναι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word γεννηθῆναι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say γεννηθῆναι in singular and plural. Everything you need to know about the word γεννηθῆναι you have here. The definition of the word γεννηθῆναι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofγεννηθῆναι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

γεννηθῆναι • (gennēthênai)

  1. aorist passive infinitive of γεννᾰ́ω (gennáō)

Conjugation

   Aorist: ἐγέννησᾰ, ἐγεννησᾰ́μην, ἐγεννήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγέννησᾰ ἐγέννησᾰς ἐγέννησε(ν) ἐγεννήσᾰτον ἐγεννησᾰ́την ἐγεννήσᾰμεν ἐγεννήσᾰτε ἐγέννησᾰν
subjunctive γεννήσω γεννήσῃς γεννήσῃ γεννήσητον γεννήσητον γεννήσωμεν γεννήσητε γεννήσωσῐ(ν)
optative γεννήσαιμῐ γεννήσειᾰς,
γεννήσαις 		γεννήσειε(ν),
γεννήσαι 		γεννήσαιτον γεννησαίτην γεννήσαιμεν γεννήσαιτε γεννήσειᾰν,
γεννήσαιεν
imperative   γέννησον γεννησᾰ́τω γεννήσᾰτον γεννησᾰ́των   γεννήσᾰτε γεννησᾰ́ντων
middle indicative ἐγεννησᾰ́μην ἐγεννήσω ἐγεννήσᾰτο ἐγεννήσᾰσθον ἐγεννησᾰ́σθην ἐγεννησᾰ́μεθᾰ ἐγεννήσᾰσθε ἐγεννήσᾰντο
subjunctive γεννήσωμαι γεννήσῃ γεννήσηται γεννήσησθον γεννήσησθον γεννησώμεθᾰ γεννήσησθε γεννήσωνται
optative γεννησαίμην γεννήσαιο γεννήσαιτο γεννήσαισθον γεννησαίσθην γεννησαίμεθᾰ γεννήσαισθε γεννήσαιντο
imperative   γέννησαι γεννησᾰ́σθω γεννήσᾰσθον γεννησᾰ́σθων   γεννήσᾰσθε γεννησᾰ́σθων
passive indicative ἐγεννήθην ἐγεννήθης ἐγεννήθη ἐγεννήθητον ἐγεννηθήτην ἐγεννήθημεν ἐγεννήθητε ἐγεννήθησᾰν
subjunctive γεννηθῶ γεννηθῇς γεννηθῇ γεννηθῆτον γεννηθῆτον γεννηθῶμεν γεννηθῆτε γεννηθῶσῐ(ν)
optative γεννηθείην γεννηθείης γεννηθείη γεννηθεῖτον,
γεννηθείητον 		γεννηθείτην,
γεννηθειήτην 		γεννηθεῖμεν,
γεννηθείημεν 		γεννηθεῖτε,
γεννηθείητε 		γεννηθεῖεν,
γεννηθείησᾰν
imperative   γεννήθητῐ γεννηθήτω γεννήθητον γεννηθήτων   γεννήθητε γεννηθέντων
active middle passive
infinitive γεννῆσαι γεννήσᾰσθαι γεννηθῆναι
participle m γεννήσᾱς γεννησᾰ́μενος γεννηθείς
f γεννήσᾱσᾰ γεννησᾰμένη γεννηθεῖσᾰ
n γεννῆσᾰν γεννησᾰ́μενον γεννηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia