(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
γερῖνος • (gerînos) m (genitive γερῑ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ γερῖνος ho gerînos |
τὼ γερῑ́νω tṑ gerī́nō |
οἱ γερῖνοι hoi gerînoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ γερῑ́νου toû gerī́nou |
τοῖν γερῑ́νοιν toîn gerī́noin |
τῶν γερῑ́νων tôn gerī́nōn | ||||||||||
| Dative | τῷ γερῑ́νῳ tôi gerī́nōi |
τοῖν γερῑ́νοιν toîn gerī́noin |
τοῖς γερῑ́νοις toîs gerī́nois | ||||||||||
| Accusative | τὸν γερῖνον tòn gerînon |
τὼ γερῑ́νω tṑ gerī́nō |
τοὺς γερῑ́νους toùs gerī́nous | ||||||||||
| Vocative | γερῖνε gerîne |
γερῑ́νω gerī́nō |
γερῖνοι gerînoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||