From Γοργώ (Gorgṓ, “gorgon”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
γοργόνῐον • (gorgónion) n (genitive γοργονῐ́ου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ γοργόνῐον tò gorgónion |
τὼ γοργονῐ́ω tṑ gorgoníō |
τᾰ̀ γοργόνῐᾰ tà gorgónia | ||||||||||
| Genitive | τοῦ γοργονῐ́ου toû gorgoníou |
τοῖν γοργονῐ́οιν toîn gorgoníoin |
τῶν γοργονῐ́ων tôn gorgoníōn | ||||||||||
| Dative | τῷ γοργονῐ́ῳ tôi gorgoníōi |
τοῖν γοργονῐ́οιν toîn gorgoníoin |
τοῖς γοργονῐ́οις toîs gorgoníois | ||||||||||
| Accusative | τὸ γοργόνῐον tò gorgónion |
τὼ γοργονῐ́ω tṑ gorgoníō |
τᾰ̀ γοργόνῐᾰ tà gorgónia | ||||||||||
| Vocative | γοργόνῐον gorgónion |
γοργονῐ́ω gorgoníō |
γοργόνῐᾰ gorgónia | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||