δέσμιος • (désmios) m (feminine δέσμια, neuter δέσμιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | δέσμιος (désmios) | δέσμια (désmia) | δέσμιο (désmio) | δέσμιοι (désmioi) | δέσμιες (désmies) | δέσμια (désmia) | |
genitive | δέσμιου (désmiou) | δέσμιας (désmias) | δέσμιου (désmiou) | δέσμιων (désmion) | δέσμιων (désmion) | δέσμιων (désmion) | |
accusative | δέσμιο (désmio) | δέσμια (désmia) | δέσμιο (désmio) | δέσμιους (désmious) | δέσμιες (désmies) | δέσμια (désmia) | |
vocative | δέσμιε (désmie) | δέσμια (désmia) | δέσμιο (désmio) | δέσμιοι (désmioi) | δέσμιες (désmies) | δέσμια (désmia) |
δέσμιος • (désmios) m (plural δέσμιοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δέσμιος (désmios) | δέσμιοι (désmioi) |
genitive | δεσμίου (desmíou) | δεσμίων (desmíon) |
accusative | δέσμιο (désmio) | δεσμίους (desmíous) |
vocative | δέσμιε (désmie) | δέσμιοι (désmioi) |