Perhaps from δι- (di-, “two”) + φέρω (phérō, “to bear”).
δίφρος • (díphros) m (genitive δίφρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ δῐ́φρος ho díphros |
τὼ δῐ́φρω tṑ díphrō |
οἱ δῐ́φροι hoi díphroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ δῐ́φρου toû díphrou |
τοῖν δῐ́φροιν toîn díphroin |
τῶν δῐ́φρων tôn díphrōn | ||||||||||
Dative | τῷ δῐ́φρῳ tôi díphrōi |
τοῖν δῐ́φροιν toîn díphroin |
τοῖς δῐ́φροις toîs díphrois | ||||||||||
Accusative | τὸν δῐ́φρον tòn díphron |
τὼ δῐ́φρω tṑ díphrō |
τοὺς δῐ́φρους toùs díphrous | ||||||||||
Vocative | δῐ́φρε díphre |
δῐ́φρω díphrō |
δῐ́φροι díphroi | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | δῐ́φρος díphros |
δῐ́φρω díphrō |
δῐ́φροι díphroi | ||||||||||
Genitive | δῐ́φρου / δῐφροῖο / δῐ́φροιο / δῐφρόο / δῐ́φροο díphrou / diphroîo / díphroio / diphróo / díphroo |
δῐ́φροιῐν díphroiin |
δῐ́φρων díphrōn | ||||||||||
Dative | δῐ́φρῳ díphrōi |
δῐ́φροιῐν díphroiin |
δῐ́φροισῐ / δῐ́φροισῐν / δῐ́φροις díphroisi(n) / díphrois | ||||||||||
Accusative | δῐ́φρον díphron |
δῐ́φρω díphrō |
δῐ́φρους díphrous | ||||||||||
Vocative | δῐ́φρε díphre |
δῐ́φρω díphrō |
δῐ́φροι díphroi | ||||||||||
Notes: |
|