Participle of διαγωνίζομαι (diagonízomai, “to be examined”)
διαγωνιζόμενος • (diagonizómenos) m (plural διαγωνιζόμενοι, feminine διαγωνιζόμενη)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | διαγωνιζόμενος (diagonizómenos) | διαγωνιζόμενοι (diagonizómenoi) |
genitive | διαγωνιζόμενου (diagonizómenou) διαγωνιζομένου (diagonizoménou) |
διαγωνιζόμενων (diagonizómenon) διαγωνιζομένων (diagonizoménon) |
accusative | διαγωνιζόμενο (diagonizómeno) | διαγωνιζόμενους (diagonizómenous) διαγωνιζομένους (diagonizoménous) |
vocative | διαγωνιζόμενε (diagonizómene) | διαγωνιζόμενοι (diagonizómenoi) |
Second forms are formal.