Learnedly from διαιτητ(ής) (diaitit(ís)) + -εύω (-évo).[1]
διαιτητεύω • (diaititévo) (past διαιτήτευσα, passive —)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | διαιτητεύω | διαιτητεύσω | ||
| 2 sg | διαιτητεύεις | διαιτητεύσεις | ||
| 3 sg | διαιτητεύει | διαιτητεύσει | ||
| 1 pl | διαιτητεύουμε, [‑ομε] | διαιτητεύσουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | διαιτητεύετε | διαιτητεύσετε | ||
| 3 pl | διαιτητεύουν(ε) | διαιτητεύσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | διαιτήτευα | διαιτήτευσα | ||
| 2 sg | διαιτήτευες | διαιτήτευσες | ||
| 3 sg | διαιτήτευε | διαιτήτευσε | ||
| 1 pl | διαιτητεύαμε | διαιτητεύσαμε | ||
| 2 pl | διαιτητεύατε | διαιτητεύσατε | ||
| 3 pl | διαιτήτευαν, διαιτητεύαν(ε) | διαιτήτευσαν, διαιτητεύσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα διαιτητεύω ➤ | θα διαιτητεύσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα διαιτητεύεις, … | θα διαιτητεύσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … διαιτητεύσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … διαιτητεύσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … διαιτητεύσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | διαιτήτευε | διαιτήτευσε | ||
| 2 pl | διαιτητεύετε | διαιτητεύστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | διαιτητεύοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας διαιτητεύσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | διαιτητεύσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||