διακριτός • (diakritós) m (feminine διακριτή, neuter διακριτό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διακριτός (diakritós) | διακριτή (diakrití) | διακριτό (diakritó) | διακριτοί (diakritoí) | διακριτές (diakrités) | διακριτά (diakritá) | |
genitive | διακριτού (diakritoú) | διακριτής (diakritís) | διακριτού (diakritoú) | διακριτών (diakritón) | διακριτών (diakritón) | διακριτών (diakritón) | |
accusative | διακριτό (diakritó) | διακριτή (diakrití) | διακριτό (diakritó) | διακριτούς (diakritoús) | διακριτές (diakrités) | διακριτά (diakritá) | |
vocative | διακριτέ (diakrité) | διακριτή (diakrití) | διακριτό (diakritó) | διακριτοί (diakritoí) | διακριτές (diakrités) | διακριτά (diakritá) |