διο- (dio-, “Zeus”) + -πετής (-petḗs, “one who falls”)
δῐοπετής • (diopetḗs) m or f (neuter δῐοπετές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | δῐοπετής diopetḗs |
δῐοπετές diopetés |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖς diopeteîs |
δῐοπετῆ diopetê | ||||||||
Genitive | δῐοπετοῦς diopetoûs |
δῐοπετοῦς diopetoûs |
δῐοπετοῖν diopetoîn |
δῐοπετοῖν diopetoîn |
δῐοπετῶν diopetôn |
δῐοπετῶν diopetôn | ||||||||
Dative | δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετοῖν diopetoîn |
δῐοπετοῖν diopetoîn |
δῐοπετέσῐ / δῐοπετέσῐν diopetési(n) |
δῐοπετέσῐ / δῐοπετέσῐν diopetési(n) | ||||||||
Accusative | δῐοπετῆ diopetê |
δῐοπετές diopetés |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖς diopeteîs |
δῐοπετῆ diopetê | ||||||||
Vocative | δῐοπετές diopetés |
δῐοπετές diopetés |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖ diopeteî |
δῐοπετεῖς diopeteîs |
δῐοπετῆ diopetê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐοπετῶς diopetôs |
δῐοπετέστερος diopetésteros |
δῐοπετέστᾰτος diopetéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|