διχότομος

Ancient Greek

From δῐ́χᾰ (díkha, “apart”) +‎ τέμνω (témnō, “I cut”).

δῐχότομος • (dikhótomos) m or f (neuter δῐχότομον); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῐχότομος dikhótomos	δῐχότομον dikhótomon	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχότομοι dikhótomoi	δῐχότομᾰ dikhótoma
Genitive	δῐχοτόμου dikhotómou	δῐχοτόμου dikhotómou	δῐχοτόμοιν dikhotómoin	δῐχοτόμοιν dikhotómoin	δῐχοτόμων dikhotómōn	δῐχοτόμων dikhotómōn
Dative	δῐχοτόμῳ dikhotómōi	δῐχοτόμῳ dikhotómōi	δῐχοτόμοιν dikhotómoin	δῐχοτόμοιν dikhotómoin	δῐχοτόμοις dikhotómois	δῐχοτόμοις dikhotómois
Accusative	δῐχότομον dikhótomon	δῐχότομον dikhótomon	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχοτόμους dikhotómous	δῐχότομᾰ dikhótoma
Vocative	δῐχότομε dikhótome	δῐχότομον dikhótomon	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχοτόμω dikhotómō	δῐχότομοι dikhótomoi	δῐχότομᾰ dikhótoma
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῐχοτόμως dikhotómōs		δῐχοτομώτερος dikhotomṓteros		δῐχοτομώτᾰτος dikhotomṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“διχοτόμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“διχότομος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
διχότομος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
διχότομος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette