Learned borrowing from Ancient Greek δυσανασχετῶ (dusanaskhetô).[1]
δυσανασχετώ • (dysanaschetó) (past δυσανασχέτησα, passive —)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | δυσανασχετώ | δυσανασχετήσω | ||
2 sg | δυσανασχετείς | δυσανασχετήσεις | ||
3 sg | δυσανασχετεί | δυσανασχετήσει | ||
1 pl | δυσανασχετούμε | δυσανασχετήσουμε, [-ομε] | ||
2 pl | δυσανασχετείτε | δυσανασχετήσετε | ||
3 pl | δυσανασχετούν(ε) | δυσανασχετήσουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | δυσανασχετούσα | δυσανασχέτησα | ||
2 sg | δυσανασχετούσες | δυσανασχέτησες | ||
3 sg | δυσανασχετούσε | δυσανασχέτησε | ||
1 pl | δυσανασχετούσαμε | δυσανασχετήσαμε | ||
2 pl | δυσανασχετούσατε | δυσανασχετήσατε | ||
3 pl | δυσανασχετούσαν(ε) | δυσανασχέτησαν, δυσανασχετήσαν(ε) | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα δυσανασχετώ ➤ | θα δυσανασχετήσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα δυσανασχετείς, … | θα δυσανασχετήσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … δυσανασχετήσει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … δυσανασχετήσει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … δυσανασχετήσει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | — | δυσανασχέτησε | ||
2 pl | δυσανασχετείτε | δυσανασχετήστε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | δυσανασχετώντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας δυσανασχετήσει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | δυσανασχετήσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||