δυσηχής

Ancient Greek

Etymology

δυσ- (dus-) +‎ ἠχή (ēkhḗ)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dy.sɛː.kʰɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dy.se̝ˈkʰe̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðy.siˈçis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðy.siˈçis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.siˈçis/

Adjective

δῠσηχής • (dusēkhḗs) m or f (neuter δῠσηχές); third declension

ill-sounding, noisy, cacophonous (in Homer, an epithet of war)
Antonym: εὐηχής (euēkhḗs)

Declension

Third declension of δῠσηχής; δῠσηχές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῠσηχής dusēkhḗs	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Genitive	δῠσηχοῦς dusēkhoûs	δῠσηχοῦς dusēkhoûs	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχῶν dusēkhôn	δῠσηχῶν dusēkhôn
Dative	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)
Accusative	δῠσηχῆ dusēkhê	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Vocative	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖ dusēkheî	δῠσηχεῖς dusēkheîs	δῠσηχῆ dusēkhê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῠσηχῶς dusēkhôs		δῠσηχέστερος dusēkhésteros		δῠσηχέστᾰτος dusēkhéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of δῠσηχής; δῠσηχές (uncontracted, Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῠσηχής dusēkhḗs	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖς / δῠσηχέες dusēkheîs / dusēkhées	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Genitive	δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dusēkhéos / dusēkheûs	δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dusēkhéos / dusēkheûs	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχέων dusēkhéōn	δῠσηχέων dusēkhéōn
Dative	δῠσηχεῖ / δῠσηχέῐ̈ dusēkheî / dusēkhéï	δῠσηχεῖ / δῠσηχέῐ̈ dusēkheî / dusēkhéï	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχοῖν dusēkhoîn	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)	δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dusēkhési(n)
Accusative	δῠσηχέᾰ dusēkhéa	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχέᾰς dusēkhéas	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Vocative	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχές dusēkhés	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖ / δῠσηχέε dusēkheî / dusēkhée	δῠσηχεῖς / δῠσηχέες dusēkheîs / dusēkhées	δῠσηχέᾰ dusēkhéa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῠσηχέως dusēkhéōs		δῠσηχέστερος dusēkhésteros		δῠσηχέστᾰτος dusēkhéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

δυσηχής

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia