δυσπροσάρμοστος • (dysprosármostos) m (feminine δυσπροσάρμοστη, neuter δυσπροσάρμοστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δυσπροσάρμοστος (dysprosármostos) | δυσπροσάρμοστη (dysprosármosti) | δυσπροσάρμοστο (dysprosármosto) | δυσπροσάρμοστοι (dysprosármostoi) | δυσπροσάρμοστες (dysprosármostes) | δυσπροσάρμοστα (dysprosármosta) | |
| genitive | δυσπροσάρμοστου (dysprosármostou) | δυσπροσάρμοστης (dysprosármostis) | δυσπροσάρμοστου (dysprosármostou) | δυσπροσάρμοστων (dysprosármoston) | δυσπροσάρμοστων (dysprosármoston) | δυσπροσάρμοστων (dysprosármoston) | |
| accusative | δυσπροσάρμοστο (dysprosármosto) | δυσπροσάρμοστη (dysprosármosti) | δυσπροσάρμοστο (dysprosármosto) | δυσπροσάρμοστους (dysprosármostous) | δυσπροσάρμοστες (dysprosármostes) | δυσπροσάρμοστα (dysprosármosta) | |
| vocative | δυσπροσάρμοστε (dysprosármoste) | δυσπροσάρμοστη (dysprosármosti) | δυσπροσάρμοστο (dysprosármosto) | δυσπροσάρμοστοι (dysprosármostoi) | δυσπροσάρμοστες (dysprosármostes) | δυσπροσάρμοστα (dysprosármosta) | |