Learnedly from ειδύλλι(ο) (eidýlli(o)) + -ακός (-akós).[1]
ειδυλλιακός • (eidylliakós) m (feminine ειδυλλιακή, neuter ειδυλλιακό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ειδυλλιακός (eidylliakós) | ειδυλλιακή (eidylliakí) | ειδυλλιακό (eidylliakó) | ειδυλλιακοί (eidylliakoí) | ειδυλλιακές (eidylliakés) | ειδυλλιακά (eidylliaká) | |
| genitive | ειδυλλιακού (eidylliakoú) | ειδυλλιακής (eidylliakís) | ειδυλλιακού (eidylliakoú) | ειδυλλιακών (eidylliakón) | ειδυλλιακών (eidylliakón) | ειδυλλιακών (eidylliakón) | |
| accusative | ειδυλλιακό (eidylliakó) | ειδυλλιακή (eidylliakí) | ειδυλλιακό (eidylliakó) | ειδυλλιακούς (eidylliakoús) | ειδυλλιακές (eidylliakés) | ειδυλλιακά (eidylliaká) | |
| vocative | ειδυλλιακέ (eidylliaké) | ειδυλλιακή (eidylliakí) | ειδυλλιακό (eidylliakó) | ειδυλλιακοί (eidylliakoí) | ειδυλλιακές (eidylliakés) | ειδυλλιακά (eidylliaká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειδυλλιακός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειδυλλιακός, etc.)