Learned borrowing from Koine Greek ἐναέριος (enaérios).[1]
εναέριος • (enaérios) m (feminine εναέρια, neuter εναέριο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εναέριος (enaérios) | εναέρια (enaéria) | εναέριο (enaério) | εναέριοι (enaérioi) | εναέριες (enaéries) | εναέρια (enaéria) | |
genitive | εναέριου (enaériou) | εναέριας (enaérias) | εναέριου (enaériou) | εναέριων (enaérion) | εναέριων (enaérion) | εναέριων (enaérion) | |
accusative | εναέριο (enaério) | εναέρια (enaéria) | εναέριο (enaério) | εναέριους (enaérious) | εναέριες (enaéries) | εναέρια (enaéria) | |
vocative | εναέριε (enaérie) | εναέρια (enaéria) | εναέριο (enaério) | εναέριοι (enaérioi) | εναέριες (enaéries) | εναέρια (enaéria) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εναέριος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εναέριος, etc.)