Formal, perfect tense participle in the fashion of the ancient participles, of the verb επαναλαμβάνομαι (epanalamvánomai, “I am repeated”), passive voice of modern επαναλαμβάνω or ancient ἐπαναλαμβάνω. Morphologically from επανα- (“again”) + ancient εἰλημμένος (eilēmménos, “who has been admitted”) or modern ειλημμένος (“who has been taken”). For spelling discussion see Etymology of ειλημμένος. Possibly,[1] also a semantic loan of the English repeated.
επανειλημμένος • (epaneilimménos) m (feminine επανειλημμένη, neuter επανειλημμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επανειλημμένος (epaneilimménos) | επανειλημμένη (epaneilimméni) | επανειλημμένο (epaneilimméno) | επανειλημμένοι (epaneilimménoi) | επανειλημμένες (epaneilimménes) | επανειλημμένα (epaneilimména) | |
| genitive | επανειλημμένου (epaneilimménou) | επανειλημμένης (epaneilimménis) | επανειλημμένου (epaneilimménou) | επανειλημμένων (epaneilimménon) | επανειλημμένων (epaneilimménon) | επανειλημμένων (epaneilimménon) | |
| accusative | επανειλημμένο (epaneilimméno) | επανειλημμένη (epaneilimméni) | επανειλημμένο (epaneilimméno) | επανειλημμένους (epaneilimménous) | επανειλημμένες (epaneilimménes) | επανειλημμένα (epaneilimména) | |
| vocative | επανειλημμένε (epaneilimméne) | επανειλημμένη (epaneilimméni) | επανειλημμένο (epaneilimméno) | επανειλημμένοι (epaneilimménoi) | επανειλημμένες (epaneilimménes) | επανειλημμένα (epaneilimména) | |