Learned borrowing from Ancient Greek ἐπευφημῶ (epeuphēmô),[1] contracted form of ἐπευφημέω (epeuphēméō).
επευφημώ • (epeffimó) (past επευφήμησα, passive επευφημούμαι, p‑past επευφημήθηκα, ppp επευφημημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | επευφημώ | επευφημήσω | επευφημούμαι | επευφημηθώ |
| 2 sg | επευφημείς | επευφημήσεις | επευφημείσαι | επευφημηθείς |
| 3 sg | επευφημεί | επευφημήσει | επευφημείται | επευφημηθεί |
| 1 pl | επευφημούμε | επευφημήσουμε, [-ομε] | επευφημούμαστε | επευφημηθούμε |
| 2 pl | επευφημείτε | επευφημήσετε | επευφημείστε | επευφημηθείτε |
| 3 pl | επευφημούν(ε) | επευφημήσουν(ε) | επευφημούνται | επευφημηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | επευφημούσα | επευφήμησα | [επευφημούμουν(α)] | επευφημήθηκα |
| 2 sg | επευφημούσες | επευφήμησες | [επευφημούσουν(α)] | επευφημήθηκες |
| 3 sg | επευφημούσε | επευφήμησε | επευφημούνταν, {επευφημείτο} | επευφημήθηκε |
| 1 pl | επευφημούσαμε | επευφημήσαμε | επευφημούμασταν, (‑ούμαστε) | επευφημηθήκαμε |
| 2 pl | επευφημούσατε | επευφημήσατε | [επευφημούσασταν, (‑ούσαστε)] | επευφημηθήκατε |
| 3 pl | επευφημούσαν(ε) | επευφήμησαν, επευφημήσαν(ε) | επευφημούνταν, {επευφημούντο} | επευφημήθηκαν, επευφημηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα επευφημώ ➤ | θα επευφημήσω ➤ | θα επευφημούμαι ➤ | θα επευφημηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα επευφημείς, … | θα επευφημήσεις, … | θα επευφημείσαι, … | θα επευφημηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … επευφημήσει έχω, έχεις, … επευφημημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … επευφημηθεί είμαι, είσαι, … επευφημημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … επευφημήσει είχα, είχες, … επευφημημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … επευφημηθεί ήμουν, ήσουν, … επευφημημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … επευφημήσει θα έχω, θα έχεις, … επευφημημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … επευφημηθεί θα είμαι, θα είσαι, … επευφημημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | επευφήμησε | — | επευφημήσου |
| 2 pl | επευφημείτε | επευφημήστε | επευφημείστε | επευφημηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | επευφημώντας ➤ | επευφημούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας επευφημήσει ➤ | επευφημημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | επευφημήσει | επευφημηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||