επιτυχών • (epitychón) m (feminine επιτυχούσα, neuter επιτυχόν)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επιτυχών (epitychón) | επιτυχούσα (epitychoúsa) | επιτυχόν (epitychón) | επιτυχόντες (epitychóntes) | επιτυχούσες (epitychoúses) | επιτυχόντα (epitychónta) | |
| genitive | επιτυχόντος (epitychóntos) | επιτυχούσας (epitychoúsas) επιτυχούσης (epitychoúsis) |
επιτυχόντος (epitychóntos) | επιτυχόντων (epitychónton) | επιτυχουσών (epitychousón) | επιτυχόντων (epitychónton) | |
| accusative | επιτυχόντα (epitychónta) | επιτυχούσα (epitychoúsa) | επιτυχόν (epitychón) | επιτυχόντες (epitychóntes) | επιτυχούσες (epitychoúses) | επιτυχόντα (epitychónta) | |
| vocative | επιτυχών (epitychón) | επιτυχούσα (epitychoúsa) | επιτυχόν (epitychón) | επιτυχόντες (epitychóntes) | επιτυχούσες (epitychoúses) | επιτυχόντα (epitychónta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιτυχών, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιτυχών, etc.)