ερμητικός • (ermitikós) m (feminine ερμητική, neuter ερμητικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ερμητικός (ermitikós) | ερμητική (ermitikí) | ερμητικό (ermitikó) | ερμητικοί (ermitikoí) | ερμητικές (ermitikés) | ερμητικά (ermitiká) | |
genitive | ερμητικού (ermitikoú) | ερμητικής (ermitikís) | ερμητικού (ermitikoú) | ερμητικών (ermitikón) | ερμητικών (ermitikón) | ερμητικών (ermitikón) | |
accusative | ερμητικό (ermitikó) | ερμητική (ermitikí) | ερμητικό (ermitikó) | ερμητικούς (ermitikoús) | ερμητικές (ermitikés) | ερμητικά (ermitiká) | |
vocative | ερμητικέ (ermitiké) | ερμητική (ermitikí) | ερμητικό (ermitikó) | ερμητικοί (ermitikoí) | ερμητικές (ermitikés) | ερμητικά (ermitiká) |