From έτος (étos, “year”); see Ancient Greek ἐτήσιος (etḗsios).
ετήσιος • (etísios) m (feminine ετήσια, neuter ετήσιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ετήσιος (etísios) | ετήσια (etísia) | ετήσιο (etísio) | ετήσιοι (etísioi) | ετήσιες (etísies) | ετήσια (etísia) | |
genitive | ετήσιου (etísiou) | ετήσιας (etísias) | ετήσιου (etísiou) | ετήσιων (etísion) | ετήσιων (etísion) | ετήσιων (etísion) | |
accusative | ετήσιο (etísio) | ετήσια (etísia) | ετήσιο (etísio) | ετήσιους (etísious) | ετήσιες (etísies) | ετήσια (etísia) | |
vocative | ετήσιε (etísie) | ετήσια (etísia) | ετήσιο (etísio) | ετήσιοι (etísioi) | ετήσιες (etísies) | ετήσια (etísia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ετήσιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ετήσιος, etc.)