Learned borrowing from Ancient Greek εὔλογος (eúlogos).[1] By surface analysis, εύ- (éf-) + -λογος (-logos).
εύλογος • (évlogos) m (feminine εύλογη, neuter εύλογο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | εύλογος • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογοι • | εύλογες • | εύλογα • |
genitive | εύλογου • | εύλογης • | εύλογου • | εύλογων • | εύλογων • | εύλογων • |
accusative | εύλογο • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογους • | εύλογες • | εύλογα • |
vocative | εύλογε • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογοι • | εύλογες • | εύλογα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύλογος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύλογος, etc.) |