From εὐ- (eu-, “well-”) + λαβεῖν (labeîn, “to take hold of”) + -ης (-ēs).
εὐλαβής • (eulabḗs) m or f (neuter εὐλαβές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | εὐλαβής eulabḗs |
εὐλαβές eulabés |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖς eulabeîs |
εὐλαβῆ eulabê | ||||||||
Genitive | εὐλαβοῦς eulaboûs |
εὐλαβοῦς eulaboûs |
εὐλαβοῖν eulaboîn |
εὐλαβοῖν eulaboîn |
εὐλαβῶν eulabôn |
εὐλαβῶν eulabôn | ||||||||
Dative | εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβοῖν eulaboîn |
εὐλαβοῖν eulaboîn |
εὐλαβέσῐ / εὐλαβέσῐν eulabési(n) |
εὐλαβέσῐ / εὐλαβέσῐν eulabési(n) | ||||||||
Accusative | εὐλαβῆ eulabê |
εὐλαβές eulabés |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖς eulabeîs |
εὐλαβῆ eulabê | ||||||||
Vocative | εὐλαβές eulabés |
εὐλαβές eulabés |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖ eulabeî |
εὐλαβεῖς eulabeîs |
εὐλαβῆ eulabê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
εὐλαβῶς eulabôs |
εὐλαβέστερος eulabésteros |
εὐλαβέστᾰτος eulabéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|