ηδονικός • (idonikós) m (feminine ηδονική, neuter ηδονικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ηδονικός (idonikós) | ηδονική (idonikí) | ηδονικό (idonikó) | ηδονικοί (idonikoí) | ηδονικές (idonikés) | ηδονικά (idoniká) | |
genitive | ηδονικού (idonikoú) | ηδονικής (idonikís) | ηδονικού (idonikoú) | ηδονικών (idonikón) | ηδονικών (idonikón) | ηδονικών (idonikón) | |
accusative | ηδονικό (idonikó) | ηδονική (idonikí) | ηδονικό (idonikó) | ηδονικούς (idonikoús) | ηδονικές (idonikés) | ηδονικά (idoniká) | |
vocative | ηδονικέ (idoniké) | ηδονική (idonikí) | ηδονικό (idonikó) | ηδονικοί (idonikoí) | ηδονικές (idonikés) | ηδονικά (idoniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηδονικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηδονικός, etc.)