Inherited from Ancient Greek ἠλίθιος (ēlíthios, “idle, vain”), from ἤλιθα (ḗlitha).
ηλίθιος • (ilíthios) m (feminine ηλίθια, neuter ηλίθιο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ηλίθιος • | ηλίθια • | ηλίθιο • | ηλίθιοι • | ηλίθιες • | ηλίθια • |
genitive | ηλίθιου • | ηλίθιας • | ηλίθιου • | ηλίθιων • | ηλίθιων • | ηλίθιων • |
accusative | ηλίθιο • | ηλίθια • | ηλίθιο • | ηλίθιους • | ηλίθιες • | ηλίθια • |
vocative | ηλίθιε • | ηλίθια • | ηλίθιο • | ηλίθιοι • | ηλίθιες • | ηλίθια • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηλίθιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηλίθιος, etc.) |