Learnedly from ηφαίστει(ο) (ifaístei(o)) + -ακός (-akós).[1]
ηφαιστειακός • (ifaisteiakós) m (feminine ηφαιστειακή, neuter ηφαιστειακό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ηφαιστειακός (ifaisteiakós) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακοί (ifaisteiakoí) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) | |
genitive | ηφαιστειακού (ifaisteiakoú) | ηφαιστειακής (ifaisteiakís) | ηφαιστειακού (ifaisteiakoú) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) | |
accusative | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακούς (ifaisteiakoús) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) | |
vocative | ηφαιστειακέ (ifaisteiaké) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακοί (ifaisteiakoí) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) |