ηχομιμητικός • (ichomimitikós) m (feminine ηχομιμητική, neuter ηχομιμητικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ηχομιμητικός (ichomimitikós) | ηχομιμητική (ichomimitikí) | ηχομιμητικό (ichomimitikó) | ηχομιμητικοί (ichomimitikoí) | ηχομιμητικές (ichomimitikés) | ηχομιμητικά (ichomimitiká) | |
| genitive | ηχομιμητικού (ichomimitikoú) | ηχομιμητικής (ichomimitikís) | ηχομιμητικού (ichomimitikoú) | ηχομιμητικών (ichomimitikón) | ηχομιμητικών (ichomimitikón) | ηχομιμητικών (ichomimitikón) | |
| accusative | ηχομιμητικό (ichomimitikó) | ηχομιμητική (ichomimitikí) | ηχομιμητικό (ichomimitikó) | ηχομιμητικούς (ichomimitikoús) | ηχομιμητικές (ichomimitikés) | ηχομιμητικά (ichomimitiká) | |
| vocative | ηχομιμητικέ (ichomimitiké) | ηχομιμητική (ichomimitikí) | ηχομιμητικό (ichomimitikó) | ηχομιμητικοί (ichomimitikoí) | ηχομιμητικές (ichomimitikés) | ηχομιμητικά (ichomimitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηχομιμητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηχομιμητικός, etc.)